Tuesday, April 26, 2011

Έφυγε ο Χιλιανός ποιητής Gonzalo Rojas

Al silencio

Oh voz, única voz: todo el hueco del mar,
todo el hueco del mar no bastaría,
todo el hueco del cielo,
toda la cavidad de la hermosura
no bastaría para contenerte,
y aunque el hombre callara y este mundo se hundiera
oh majestad, tú nunca,
tú nunca cesarías de estar en todas partes,
porque te sobra el tiempo y el ser, única voz,
porque estás y no estás, y casi eres mi Dios,
y casi eres mi padre cuando estoy más oscuro.

De Contra la muerte, 1964



Gonzalo Rojas
Treinta poemas de Gonzalo Rojas
Fallece el poeta chileno Gonzalo Rojas

Sunday, April 17, 2011

92 χρόνια, Chavela Vargas

Η Chavela Vargas είναι ένας από τους τελευταίους ζωντανούς θρύλους της ιστορίας του Μεξικό και της Λατινικής Αμερικής του 20ου αιώνα.
Όπως λέει σε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα που της έκαναν το 2002 η Ισπανική και η Μεξικανική τηλεόραση, γεννιέται στις 17 Απρίλη του 1919, στο τέλος του κόσμου, στην Κεντρική Αμερική, στην Costa Rica.


H ζωή της από τα πρώτα ακόμα βήματα πολύ δύσκολη. Οι γονείς της χωρίζουν πολύ νωρίς, η οικογένεια διαλύεται και εκείνη αναγκάζεται από τα 7 της χρόνια να μείνει με κάποιους θείους σε μια φυτεία. Πρέπει να μαζεύει 1000 πορτοκάλια την ημέρα από τα δένδρα, χωρίς σχεδόν καθόλου φαγητό, χωρίς να ξέρει που βρίσκονται οι δικοί της, χωρίς να έχει κανένα νέο ή επικοινωνία με την μητέρα και τον πατέρα της. Η μοναξιά γεμίζει τις φλέβες όχι με μίσος και οργή αλλά με ένα απίστευτο κουράγιο που την κάνει να πιστεύει ότι μπορεί να περάσει ακόμα και ανάμεσα από ένα τοίχο. Η έμμονη ιδέα πλέον και ο στόχος της είναι να φύγει από εκεί, να αναζητήσει και να βρει την ηρεμία, να αναζητήσει και να αποκτήσει ένα "όνομα", ένα επάγγελμα, να βρει τον εαυτό της, να αποκτήσει οντότητα, εκείνη, "το κοριτσάκι το πιο ταπεινό και φτωχό στον κόσμο", όπως λέει η ίδια με αυτήν την συγκλονιστική σκληρή ειλικρίνεια που την χαρακτηρίζει.
Κάνει πολλά χρόνια να επιστρέψει στην πατρίδα της, φτάνει σχεδόν στη δύση της ζωής της για να συμφιλιωθεί με τα φαντάσματα του παρελθόντος και να αποδεχτεί το σκληρό πρόσωπο της Costa Rica που της γύρισε από την αρχή την πλάτη. Υιοθετεί στην καρδιά της το Μεξικό και εκείνο της ανταποδίδει την αγάπη.
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Felipe González τονίζει ότι η Chavela θεωρείται παγκοσμίως από τα πιο αντιπροσωπευτικά "δείγματα" του τί είναι το Μεξικό, της πολυπλοκότητάς του και της δυνατής του προσωπικότητας, σε αντίθεση με την πραγματική πατρίδα της την Κόστα Ρίκα, που είναι μια χώρα πιο "ήσυχη" και "ήρεμη", λιγότερο ταραχώδης από την υπόλοιπη Λατινική Αμερική.
Το 2002 η Chavela λέει: Δεν γυρίζω ποτέ στην Costa Rica, είναι μια χώρα που ποτέ δεν μου έδωσε τίποτα, που ακόμα και τώρα μου αρνείται τα πάντα. Γιατί νομίζετε αγαπώ το Μεξικό; Γιατί αυτή η χώρα αντιπροσωπεύει για μένα τον πατέρα μου. Γιατί αυτή η χώρα μου έδειξε πολλά πράγματα, με μόρφωσε, με ρώτησε αν θέλω να κάνω κάτι, αν θέλω να τραγουδήσω και μετά με ώθησε να το κάνω, μου έδωσε την ευκαιρία."
Φτάνει εκεί στα 15 της αποφασισμένη να επιβιώσει, σε μια πανσιόν, με ελάχιστα χρήματα και χωρίς γνωριμίες. Ο κόσμος είναι ανοιχτός, την βοηθούν χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα. Και η ίδια ρίχνεται με όλη της τη δύναμη στο κυνήγι του να φτιάξει ένα "όνομα" και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα, να γίνει επιτέλους ένας άνθρωπος με υπόσταση.
Τα πρώτα χρόνια στο Μεξικό περνούν δύσκολα, μέσα σε φτώχεια. Όπως λέει η ίδια στον σπουδαίο συνθέτη-τραγουδοποιό Ισπανό Joaquín Sabina στα πρώτα της βήματα στο τραγούδι, τραγουδά στις "καντίνες" (τα μεξικάνικα μπαρ) και περνά στιγμές μεγάλης πείνας, μπορεί σε μια μέρα να φάει μόνο μία τορτίγια.


Εκεί γνωρίζει τον José Alfredo Jiménez και τον Agustín Lara, τους δύο ογκόλιθους της μεξικάνικης μουσικής του 20ου αιώνα.
Δεν φτιάχνει καριέρα στις πλάτες κανενός άλλου εκτός από τις δικές της. "Κανείς δεν με προώθησε, κανείς, γι αυτό ποτέ δεν λέω χάρη στον τάδε ή στον δείνα έφτασα εδώ που έφτασα και έκανα καριέρα, αλλά χάρη σε εμένα. Γι αυτό και είπα στον José Alfredo όταν τον πλησίασα, έρχομαι όχι για να δω αν μπορώ, αλλά επειδή ακριβώς μπορώ έρχομαι. Και αυτός μου απάντησε "έτσι μου αρέσουν οι γυναίκες, έτσι!".


Η Chavela αναγκαστικά έχει πνευματικές ανησυχίες από την αρχή της ζωής της. Το σώμα της δεν τη βοηθά, έχει οριστεί η μοίρα της για πολύ πόνο, που της τον απαλύνουν τελικά μόνο οι σαμάνες, είτε βοηθώντας την να γιατρευτεί από κάποια μόλυνση που την έχει τυφλώσει στους πρώτους 6 μήνες της ζωής της, είτε από την πολυομελίτιδα που την χτυπά λίγο αργότερα. Μέχρι σήμερα, τρέφει μεγάλο σεβασμό για τους σαμάνες, δεν ξεχνά αυτούς που την βοήθησαν.


Μιλά για τη σχέση της με την Frida Kahlo, για το πόσο την αγάπησε η ζωγράφος καθώς και για ένα γράμμα που δυστυχώς η Chavela δεν κράτησε, στο οποίο η Frida της έγραφε ότι ζει για εκείνη και για τον Diego. "Ήταν μια όμορφη αγάπη" αναπολεί σήμερα.


O Paco Ignacio Taibo ΙΙ, γεννήθηκε στην Ισπανία αλλά έφυγε στα 9 του χρόνια με την οικογένειά του λόγω της δικτατορίας του Φράνκο και από το 1959 ζει στο Μεξικό. Συγγραφέας, ιστορικός, δημοσιογράφος, καθηγητής πανεπιστημίου, έχει δει τα περίπου 50 έργα του δημοσιευμένα σε 21 χώρες και μεταφρασμένα σε 12 γλώσσες. Μιλά με δέος για την Chavela. "Με την Chavela ποτέ δεν είναι απλά και εύκολα τα πράγματα. Φέρνει μαζί της έναν αέρα γεμάτο χάρη, μαγεία και θρύλο, αλλά και ένα συναισθηματικό δαιμονισμένο σεισμό. Εγώ είμαι ένας φιλήσυχος άνθρωπος που γράφει για την αγάπη και την ειρήνη. Η Chavela ζούσε με άλλο τρόπο. Για παράδειγμα πάντα οπλοφορούσε, επισκεπτόταν τους φίλους της κρατώντας το πιστόλι της."


Η γιαγιά Chavela δεν διστάζει σήμερα να μιλήσει για τον αλκοολισμό που κόντεψε να την οδηγήσει στο θάνατο και να της στερήσει 20 χρόνια από τη ζωή της. Δείχνει το σπίτι όπου ήπιε την τελευταία σταγόνα αλκοόλ. Το τελευταίο ποτήρι.



Μιλά για τους συντρόφους στο ποτό και την μεγάλη τους απογοήτευση όταν εκείνη, μετά από τόσα χρόνια, αποφάσισε να σταματήσει! Τους το ανακοίνωσε η βοηθός της, όταν πήγαν να την πάρουν μια μέρα από το σπίτι της για να πάνε σε μια γιορτή, με ένα φορτηγό γεμάτο αλκοόλ.



Η αντίδρασή τους; "Ο πρόεδρος της κοινότητας κατέβηκε από το φορτηγό και έβγαλε ένα σύντομο λόγο: Υποστήκαμε μια ανεπανόρθωτη απώλεια! Ανεπανόρθωτη! Η señora Vargas δεν πίνει πια! Τέλειωσε η σύντροφός μας! Πάμε! Και έφυγαν..."



Η Chavela ποτέ δεν έχει κρύψει την αγάπη της για τις γυναίκες, αυτός ίσως είναι και ένας από τους λόγους που δεν έγινε ποτέ αποδεκτή από την συντηρητική κοινωνία των παλιών κρεολών γαιοκτημόνων της Costa Rica. Μία από τις σχέσεις της στα νιάτα τους είναι με την Dolores Olmedo, που πέθανε λίγους μήνες μετά την συνέντευξη αυτή.


Η "Lola" θεωρείται μία από τις πιο αξιοσέβαστες και θαυμαστές μεξικάνες του καιρού της. Στις αρχές ακόμα του 20ού αιώνα, καταφέρνει να πατήσει το κατεστημένο και να διαμορφώσει με θάρρος το δικό της δρόμο στη ζωή, παρά τα περιφρονητικά βλέμματα ανακατεμένα όμως με επαίνους για τον αγώνα της να εδραιώσει τη θέση της γυναίκας στο Μεξικό μέσα από ένα ανεξάρτητο και δυνατό πνεύμα, σε μια εποχή που η γυναίκα θεωρείται κάτι περισσότερο από ένα ζώο. Προστάτιδα των Τεχνών, της παράδοσης και της Κουλτούρας της πατρίδας της, άφησε κληρονομιά ένα υπέροχο μουσείο. Στενή φίλη του Diego Rivera, συχνά του ποζάρει σαν μοντέλο, περνά μαζί του τα τελευταία 2 χρόνια της ζωής του μετά το θάνατο της Frida και γίνεται τελικά σε διεθνές επίπεδο μία από τις μεγαλύτερες συλλέκτριες του έργου του. Η Chavela δεν διστάζει να παραδεχτεί στην κάμερα "ήμουν ερωτευμένη με αυτήν την Κυρία!".


Tην Chavela Vargas η Ευρώπη την γνώρισε μέσα από τις ταινίες του Almodóvar. Έτσι ξεκίνησε και πάλι την καριέρα της, μετά από 20 χρόνια σκληρά, πνιγμένα στο αλκοόλ. Είχε τραγουδήσει πρώτη φορά στην Ευρώπη στο Florida Park, στο Parque Retiro στην Μαδρίτη το 1970 αλλά δε θεωρεί σημαντική και ποιοτική εκείνη την εμφάνισή της. Επέστρεψε το 1993 στην Σεβίλλη, όπου τραγούδησε για πρώτη φορά στη ζωή της σε θέατρο και όχι σε κάποιο καμπαρέ. Ο Pedro Almodóvar τρέφει μεγάλο θαυμασμό για εκείνη. "Είναι από μόνη της ένα μεγάλο μουσικό θεατρικό τραγικό έργο. Χρειάζεται πολύ χώρο για να τραγουδήσει, γιατί όταν ανοίγει τα χέρια της γεμίζει όλη τη σκηνή. H Chavela τραγουδά μόνο σε σένα, μόνο για σένα. Τραγουδά αποκλειστικά την δική σου ιστορία. Είναι μια καταπληκτική ικανότητα."


Από κει και πέρα είναι δικός της ο κόσμος. Της προσφέρονται τα μεγαλύτερα θέατρα της Ισπανίας, το Olympia στο Παρίσι, αλλά το πιο σημαντικό για εκείνη είναι η πρόσκληση στο Palacio de Bellas Artes de México. Η παράσταση της ζωής της στο "σπίτι" της. Στο μέρος που εκείνη επέλεξε να κάνει "σπίτι" της.



Η συνέντευξη γίνεται στα 82 της, ακριβώς πριν 10 χρόνια. Όταν πια μπορεί να αντιμετωπίσει τη ζωή στη βάση της, κατάματα. Όταν έχει επιτέλους δαμάσει τους δαίμονες που την κυνηγούσαν. "Κατάφερα να φτάσω τα 82 χρόνια, φαίνονται, τα νοιώθω στο πετσί μου και λυπάμαι. Όμως έφτασα εκεί που έπρεπε να φτάσω, έφτασα, τελεία. Αυτή είναι η περηφάνεια μου στη ζωή."


"Τίποτα δεν με δίδαξαν τα χρόνια, πάντα πέφτω στα ίδια σφάλματα. Άλλη μια φορά βρίσκομαι να πίνω παρέα με ξένους και να κλαίω για τους ίδιους καημούς."


"Όλα είναι αναμνήσεις. Και εσύ γερνάς, αλλά οι αναμνήσεις είναι πάντα εκεί. Γίνονται σκόνη. Είναι σχεδόν σαν μια ταινία. 'Οταν τελειώνει η ταινία, φτάνω στο τέλος, στο μέρος όπου ήμουν ευτυχισμένη. Εκεί που αγάπησα και με αγάπησαν. Χωρίς πίκρα και χωρίς τίποτα. Μία αγάπη που παραδόθηκε έτσι, που τέλειωσε έτσι, χωρίς τίποτα. Αντίο, έφυγε. Και εγώ επίσης."


Τί άλλο μένει να πει κανείς; Η Llorona της Chavela Vargas τα λέει όλα. Την ιστορία ενός αιώνα, την ιστορία μιας μεγάλης χώρας, του México, όπως γράφτηκε στις cantinas, στον άνισα σκληρό αγώνα για επιβίωση, στο αιώνιο αγκάλιασμα της τέχνης με την αγάπη, τη ζωή και το θάνατο...

Saturday, April 16, 2011

Chaparro de Málaga toca por Taranta



Κλέβει την παράσταση ο φίλος Chaparro, όπου και αν παίξει...

¡Olé tú, José Antonio!

Con piel de Manzana: άλμπουμ αφιερωμένο στον Manzanita


13 καλλιτέχνες θυμούνται τον Manzanita

Ο μουσικός José Ortega, μεγάλος γιος του Manzanita -ενός από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς του nuevo flamenco- προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την ανάμνηση του πατέρα του συγκέντρωσε σημαντικά ονόματα από τον χώρο του flamenco και της ισπανικής pop για ένα δίσκο-αφιέρωμα στον τόσο πρόωρα χαμένο Manzanita.

Τα αδέρφια φλαμένκος Raimundo και Diego Amador, οι Josemi Carmona, Rosana, David de María, Chambao, Carles Benavent, Montse Cortés, Duquende και Guadiana παίρνουν μέρος στο άλμπουμ 'Con piel de Manzana', που θα κυκλοφορήσει στην Ισπανία στις 3 Μαΐου.

"Υπάρχουν νέοι που δεν γνωρίζουν τον Manzanita και εγώ δεν μπορώ να το επιτρέψω αυτό. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίσει την μουσική του, αυτό είναι το καθήκον μου. Ο Manzanita αποτελεί μια μουσική πηγή από όπου πίνει πολύς κόσμος" δηλώνει με πάθος ο José Ortega.

Friday, April 15, 2011

Το πιο δυνατό Φεστιβάλ Φλαμένκο τον Αύγουστο

Στην Μούρθια τον Αύγουστο θα γίνει τρελλή γιορτή.

Tomatito, Farruquito, Pitingo, Blanca del Rey, Estrella Morente και Diego el Cigala.

Οι πιο αγαπητοί εκπρόσωποι του flamenco αυτήν την στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο, θα πάρουν μέρος στο Festival del Cante de las Minas 2011.

Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει να συνδιάσει κανείς τις διακοπές του με αυτό το μαγικό Φεστιβάλ.



51ο Festival Internacional del Cante de las Minas

Thursday, April 14, 2011

Chico & Rita, από την Κούβα στην Αθήνα

Έφτασαν σήμερα και στους κινηματογράφους της Αθήνας (μόνο 2, γιατί;) ο Chico, η Rita και οι όμορφες κουβανέζικες μουσικές τους.

Making of La Habana



Un peculiar estilo de animación


Tuesday, April 12, 2011

Paloma Negra ξανά και ξανά και ξανά!

Καταπληκτική αυτή η ώριμη ερμηνεία της Lola Beltrán, τόσο εκφραστική...



Και βέβαια το σημείο αναφοράς, η Lola στην ταινία Pensión de artistas, του 1956.

Puñalada Trapera



Puñalada Trapera
Miguel Aceves Mejía


Me estoy muriendo
y tú como si nada
como si al verme
te alegrarás de mi suerte.

¿Qué mal te hice
que no supiste perdonarme?
¿Qué mal te hice
que me pagas con la muerte?



Me estoy muriendo
por tu culpa, por tu culpa.
Sí me engañabas
con tu labia traicionera.

La puñalada que me diste fue trapera
de esa se salva quien no tiene corazón
que mala forma de pegarle a un corazón.




* Μπαμπέσικη, πισώπλατη μαχαιριά

Κερατέα

Monday, April 11, 2011

Fiesta για τα 3 χρόνια του ispania.gr


Η μεγάλη κοινότητα ισπανόφωνου πολιτισμού ispania.gr γιορτάζει 3 χρόνια λειτουργίας και οργανώνει μια μοναδική φιέστα με ζωντανή μουσική και χορό, άφθονη σαγκρία, εκλεκτά δώρα και... εσάς!

Με αφορμή τα 3 αυτά χρόνια καθημερινής επικοινωνίας με κόσμο που ενδιαφέρεται, αγαπά, γνωρίζει και θέλει να μάθει περισσότερα για την ισπανόφωνη κουλτούρα, καλούμε τα μέλη αλλά και τους φίλους για να γνωριστούμε ή να ξαναϊδωθούμε σε αυτή τη μεγάλη φιέστα που θα γίνει την Κυριακή 17 Απριλίου στις 20:00 στη μουσική σκηνή Αυλαία, στην οδό Αγίου Όρους 15 στο Βοτανικό.

Μαζί μας θα είναι οι Ronda Al Alba σε ένα πρόγραμμα αυθεντικού flamenco, ειδικά σχεδιασμένο για τη βραδιά.

Επίσης, οι μαθητές της σχολής χορού al Ándalus θα μας ταξιδέψουν στους ρυθμούς του flamenco με ένα πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει: Farruca, Tangos, Alegrias, Tarantos, Solea por buleria, Solea, Sigiriyas, Sevillanas.

Ειδικός προσκεκλημένος της βραδιάς θα είναι ο Γιώργης Χριστοδούλου που θα μας παρουσιάσει μερικά τραγούδια από το νέο του δίσκο flâneur. Στην κιθάρα θα είναι ο Alfred Ruci.

Έχοντας ήδη την εμπειρία των ιδιαίτερα επιτυχημένων γιορτών μας τα 2 προηγούμενα χρόνια, είμαστε σίγουροι πως και φέτος, το ispania.gr θα σας χαρίσει μια ακόμα αξέχαστη βραδιά!

Σας περιμένουμε όλους λοιπόν!!

Είσοδος: 12€ (περιλαμβάνει σαγκρία).
Με το εισιτήριο συμμετέχετε αυτόματα σε κλήρωση με ιδιαίτερα δώρα!!

Μπορείτε να κάνετε κράτηση θέσεων στο παρακάτω τηλέφωνο, με την προϋπόθεση να έρθετε το πολύ μέχρι τις 20:30.
Μουσική σκηνή Αυλαία
Αγ. Όρους 15 (και Κωνσταντινουπόλεως 115), Βοτανικός
Στάση Μετρό Κεραμεικός
Τηλ. 210-3474074

María Luisa Landín - Miseria



Miseria
de Miguel Angel Valladares


Caminé,
con los brazos abiertos,
por hallar un cariño, una sola amistad;
y que es lo que tengo,

tu que me diste,
tan sólo mentira,
cansancio, ¡miseria!;
miseria que llevo en la vida,

hace mucho tiempo;
como una tragedia escondida
en mi sufrimiento.
Migaja de besos,

limosna de todo,
es lo que me has dado,
como a un ser malvado,
como a un criminal;

miseria que llena de espanto
porque no me quieres,
miseria que es odio y es llanto
porque sé quién eres.

Quien sabe hasta cuándo viviré esperando,
que cambie mi suerte;
o venga la muerte,
como bendición.

Friday, April 08, 2011

Wednesday, April 06, 2011

Η Σωτηρία της Εύβοιας

Η ζωή της Σωτηρίας Μπέλλου, θυμίζει αρκετά τη ζωή της Chavela Vargas.

Η Χαλκίδα μπορεί να γύρισε την πλάτη στην Σωτηρία όταν ήταν νέα, αλλά έτσι μπόρεσε να την αγκαλιάσει όλη η Ελλάδα. Ακόμα και αν στο τέλος έφυγε σχεδόν μόνη...



Κάποιος μου είπε κάποτε ότι αυτό το τραγούδι είναι ο εθνικός ύμνος του χωριού του, που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο βόρεια από το χωριό της Σωτηρίας. Δεν το διασταύρωσα, προτίμησα να κρατήσω το παραμύθι και να τον θυμάμαι με συγκίνηση, κάθε φορά που το ακούω.

Tuesday, April 05, 2011

Ζωή γεμάτη βάσανα



Αξέχαστη Ρόζα!

Ένα παπόρι από την Περσία θα βοηθούσε ίσως

Μήπως μας ψεκάζουν με βαρειά ηρεμιστικά και αφήνουμε τη ζωή μας αδιαμαρτύρητα να πάρει αυτό το μονοπάτι το πονηρό, που πάει ντουγρού στην κατηφόρα την μεγάλη;



Ούτως ή άλλως, θα μας ήταν πολύ χρήσιμο ένα παπόρι απ΄την Περσία, μήπως και καταφέρναμε έτσι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες ζωής.



Μόνο με την βοήθεια ουσιών θα μπορέσουμε ίσως να δεχτούμε ψύχραιμα αυτά που συμβαίνουν για εμάς, χωρίς εμάς.

Monday, April 04, 2011

¿Dónde estás, papá?



¿Dónde estás, papá?
Lila Downs


¿Dónde estás, papá?
No vuelves, ¿por qué?
y el silencio de mi alma
hay vacío sin ti, papá

¿Dónde estás, papá?
¿A quién puedo decir, papá?
Al cielo azul o negro
en la noche de mi alma, papá
quiero llorar para siempre, papá

Ahora me siento pequeño
Ahora pequeño para la vida
Ahora me siento pequeño
pequeño sin ti, papá

¿Dónde estás, papá?
Cierro los ojos y sueño
en el gran desierto de mi alma
yo vengo hacia ti con el viento, papá

Estoy cerca de ti
en el silencio cariñoso
hola, papá
tú eres mi fuerza, mi valor, mi orgullo
y caminamos juntos, para siempre

Estoy cerca de ti
en el silencio envolvente
querido papá
tú eres mi sangre, mi tierra, mi respiro
y caminamos juntos, para siempre

Si no vuelves
Si no puedes volver
yo te encontraré

Si no vuelves
yo te encontraré
para caminar juntos para siempre

Saturday, April 02, 2011

Βιωματικό σεμινάριο για τη διαχείριση του άγχους

Διαβάζω στα Θέματα εκπαίδευσης-ψυχολογίας:

Διαχείριση άγχους - σεμινάριο Αθήνα

Υπενθύμιση για το βιωματικό σεμινάριο διαχείρισης άγχους που θα διεξαχθεί σε μια βδομάδα (9 Απριλίου, ώρα 10.30-16.00) στην Αθήνα. Θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε σε αυτή τη σελίδα.

Ενδεικτικά αντιγράφω το πρόγραμμα που θα ακολουθήσουμε:


1η . ΕΝΟΤΗΤΑ: Τι είναι το άγχος;
 Η φύση του άγχους
 Ορισμοί
 Πηγές-αίτια του άγχους
 Κλίμακες στρεσογόνων πηγών
 Ο χρόνος ως πηγή άγχους
 Το δημιουργικό άγχος

2η . ΕΝΟΤΗΤΑ: Εκδηλώσεις του άγχους
 Θεωρητικά μοντέλα προέλευσης του άγχους
 Τρόποι εκδήλωσης του άγχους- συμπτωματολογία σε τρία επίπεδα
 Επιπτώσεις άγχους (ψυχολογικές, σωματικές, στη συμπεριφορά, στη νόηση)
 Τύποι προσωπικότητας και άγχος
 Τεχνικές αξιολόγησης- παραδείγματα

Β’ ΜΕΡΟΣ
3η . ΕΝΟΤΗΤΑ: Ειδικότερες καταστάσεις:
 Το εργασιακό άγχος (παραδείγματα από διάφορα επαγγέλματα)
 Το παιδικό-εφηβικό άγχος
 Το άγχος του γονιού
 Το άγχος των εξετάσεων
 Πένθος και άγχος
 Παθολογικές καταστάσεις (διαταραχές: γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, μετατραυματικό άγχος, κτλ)
 Άγχος και φόβοι-φοβίες
 Οι κρίσεις πανικού

4η . ΕΝΟΤΗΤΑ: Τρόποι αντιμετώπισης του άγχους
 Γενικές συμβουλές για την καθημερινότητα
 Παρεμβάσεις στο εξωτερικό περιβάλλον (σπίτι, εργασία)
 Ειδικότερες τεχνικές αυτοβοήθειας
 Τρόποι αντιμετώπισης με εξωτερική βοήθεια
 Καταπολέμηση κρίσεων πανικού
 Η θεραπευτική ιδιότητα των τεχνών (το παράδειγμα της μουσικής)
 Ο ρόλος της διατροφής στην καταπολέμηση του άγχους.

En la Real Academia entra hoy el reconocimiento al arte flamenco

Μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Κόρδοβα στην Ανδαλουσία, έγινε χθες ο τραγουδιστής του flamenco Antonio Fernández Díaz "Fosforito".

Ο πρώτος ακαδημαϊκός cantaor δεν είναι τσιγγάνος, όμως με αυτήν την κίνηση η Βασιλική Ακαδημία δείχνει ότι αναγνωρίζει πλέον το flamenco σαν κάτι περισσότερο από ένα φολκλορικό χορό και τραγούδι, ή σαν τα κατάλοιπα μιας εποχής που κανείς Ισπανός δεν θέλει να θυμάται.

Το flamenco φαίνεται ότι αρχίζει επιτέλους να παίρνει τη θέση που του αξίζει σε διεθνές επίπεδο.



Fosforito, el primer cantaor académico de España

La "puntilla emocional" de Fosforito

Fosforito interviene en los Diálogos de Filosofía y Letras

www.elartedevivirelflamenco.com, Fosforito

Friday, April 01, 2011

Ξύλο στο Λαύριο από τα ΜΑΤ

Διαβάζω στα σχόλια του κειμένου με τους προβληματισμούς της Roadartist σχετικά με την χθεσινή επίθεση στο μπλόκο του Λαυρίου, το δελτίου τύπου που εξέδωσε ο Δήμος Λαυρεωτικής.

Και κρατώ μια φράση: Τα κτήματά μας, τα προσέχουμε και μόνοι μας!

Γελοίοι και άχρηστοι χαρτογιακάδες, αφού αρχικά ξεδοντιάσατε, καταφέρατε να καταργήσετε τελικά (όχι ότι μπόρεσε και τα τελευταία χρόνια η Νέα Δημοκρατία να επαναφέρει σε πραγματική λειτουργία το θεσμό, στις καλές προθέσεις έμεινε) το σώμα των αγροφυλάκων, με αποτέλεσμα να μπαίνουν με όλη τους την άνεση οι κλέφτες και να μαζεύουν τις σοδειές από τα χωράφια μας και να κάνουν κανονικό τρύγο στα αμπέλια μας. Είτε στην Λαυρεωτική, είτε σε όποια απομακρυσμένη γωνιά αυτής της ταλαίπωρης χώρας. Και εμείς μείναμε να πληρώνουμε μόνο τους φόρους και τα έξοδα, τέτοια ζωντόβολα μας έχετε καταντήσει. Και τώρα, στέλνετε τα ΜΑΤ να κάνουν τί ακριβώς; Τα ΜΑΤ απέναντί μας; Ποιός οδηγεί τις καταστάσεις σε αδιέξοδα και στην βία τελικά; Πού ακριβώς ζούμε; Πώς θα προστατευτούμε από σας ΟΛΟΥΣ;

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗ
Ταχ. Δ/νση: Κουντουριώτη 1
Λαύριο - 19500
Αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής:
Βασίλειος Θηβαίος
Τηλ. Επικοινωνίας: 6977206752
Υπεύθυνη Γραφείου Τύπου:
Σταματίνα Κωστάκου
Τηλ. Επικοινωνίας: 6972442019
Λαύριο 31/3/2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο σύγχρονος δικτάτορας με την πολιτική περιβολή επιτέλους σήμερα έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο και τι εννοούσε με τη φράση «πάση θυσία»!
Στις 3.45 το πρωί (31/3/2011) 25 άνδρες (;) των ΜΑΤ κατευθύνθηκαν στο ΜΠΛΟΚΟ του Λαυρίου, όπου βρίσκονταν μέσα στα πρόχειρα παραπήγματα περίπου 8 άτομα, κάτοικοι του Λαυρίου.
Αυτό που διαδραματίστηκε είναι αδύνατον να περιγραφεί αφού είναι ασύλληπτο ακόμα και για αστυνομική ταινία! Ανά 2 άτομα οι άνδρες των ΜΑΤ έμπαιναν στο πρόχειρο κατάλυμα, ξυλοκοπούσαν άγρια τους παρευρισκόμενους και αποχωρούσαν. Επί αρκετή ώρα τα ζεύγη των αστυνομικών διαδέχονταν το ένα το άλλο ξυλοκοπώντας και κραυγάζοντας «μέχρι το πρωί θα έχετε πεθάνει όλοι!»
Ένα άτομο νοσηλεύεται σε κεντρικό νοσοκομείο των Αθηνών σε σοβαρότατη κατάσταση, ενώ υπάρχουν και άλλοι ελαφρότερα τραυματισμένοι.
Ανηλεώς ξυλοκοπήθηκε ο Αντιδήμαρχος Λαυρεωτικής ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ, που είναι κατάμαυρος σε όλο το σώμα! Παρά τη δήλωση της ιδιότητάς του έγινε αντικείμενο άγριας κακοποίησης, ενώ έγιναν και σημαντικές φθορές στο αυτοκίνητό του.
Η βία με ευθύνη της Κυβέρνησης και του κ. Ραγκούση εγκαταστάθηκε στη Λαυρεωτική!
Το ερώτημα όμως είναι για ποιο λόγο παραμένουν στον τόπο μας οι βιαστές της αξιοπρέπειας, της τιμής και της ζωής μας! Ποιους εξυπηρετούν; Τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή την επιμονή; Τι φυλάνε οι δυνάμεις των ΜΑΤ 111 ημέρες στην Κερατέα αφού τα μηχανήματα είναι καμένα και οι αποφάσεις του Ειρηνοδικείου Λαυρίου απαγορεύουν κάθε εργασία στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου;
Τα κτήματα μας τα προσέχουμε και μόνοι μας! Η αστυνομία πρέπει να προστατεύει τους πολίτες και όχι να μετατρέπεται σε αγροφύλακα! Εξάλλου η κυβέρνηση κατήργησε τους αγροφύλακες!
Για μια ακόμα φορά ζητάμε από την Κυβέρνηση να μας προστατεύσει από την Αστυνομία! Να απομακρύνει από τον τόπο μας τους δήθεν προστάτες μας, εκτός κι αν ισχύει η φράση «ο δολοφόνος γυρίζει πάντα στον τόπο του εγκλήματος!»
Ζητάμε επίσης να γίνει δεκτή η πρότασή μας για διαχείριση των απορριμμάτων της Λαυρεωτικής από εμάς τους ίδιους, σε τόπο που ήδη έχουμε υποδείξει και με σύγχρονη και επιστημονικά διασφαλισμένη μέθοδο.
Προτείνουμε λύση όταν κανείς άλλος δεν τολμά! Ας τολμήσει η Κυβέρνηση! Το κέρδος για όλους θα είναι σημαντικό!
Κύριε Υπουργέ,
Η λύση είναι στο χέρι σας και είναι πολύ απλή, αρκεί ο ρεβανσισμός και ο αυταρχισμός να βγουν από τη σκέψη σας! Εξάλλου σε ανθρώπους απευθύνεστε… όχι σε σκουπίδια!

πηγή: ... από την Κερατέα ... για την Κερατέα